Lubię wracać

"Co dzień nas gna w nowe strony zadyszany czas. W sto dat, w sto spraw wciąga nas, gna nas. I moje dni wszechobecny pośpiech, czasu znak naznaczy mi, może przez to tak lubię: Lubię wracać tam, gdzie byłem już. Pod ten balkon pełen pnących róż, Na uliczki te znajome tak. Do znajomych drzwi pukać..."
Tymi właśnie słowami  Zbigniewa Wodeckiego mogłabym zobrazować początek moich wakacji. Usiłuję wyhamować tempo swojego życia, rozkoszować się małymi przyjemnościami. Chyba dopada mnie "starość". Jeszcze kilka lat temu wolałabym odkrywać nowe zakątki Polski albo świata, a dziś stwierdzam ze zdziwieniem, że jak mówią słowa tej piosenki... lubię wracać tam gdzie byłam...
Moja wakacyjna droga przywiodła mnie po raz kolejny w przyjazne progi Kołobrzegu. Spaceruję więc po znajomych uliczkach i w tych wędrówkach trafiłam dziś w miejsce, którego nie może zabraknąć na trasie tych wędrówek. To miejsce, w którym odkryłam jedną z moich miłości-słabości jaka jest kawa... ale nie zwyczajna, kawa miętowa. Kto nigdy nie spróbował tego napoju może być zdziwiony tym połączeniem. Czy mięta może pasować do kawy?  Moje zmysły doznały szoku gdy po raz pierwszy wzięłam łyk tej kawy do ust. Smak kawy znajomy. Smak mięty też znajomy, ale połączenie zadziwiające dla zmysłów. To kawa, którą można kochać albo nienawidzić. Ja, jak już wiecie, zakochałam się w niej i ta miłość trwa już 5 lat. Nasze pierwsze spotkanie nastąpiło właśnie tu w Kołobrzegu, w tym magicznym miejscu. Miejsce to zwą "Pożegnanie z Afryką". Więc ilekroć jestem w Kołobrzegu, mój nos po niewidzialnej nitce przyciąga mnie do filiżanki tego aromatycznego napoju.

Znajome miejsca, smaki, aromaty... chyba tego było mi potrzeba aby dobrze zacząć WAKACJE.